Lege Ochtenkroeg (arrangement PJ de Bel, tekst, muziek Alex Roeka)
De kroeg is weer leeg, de vloer ruikt naar sop
Het gebluf van de nacht, is gelucht
Door het vuil op het raam, valt het zonlicht ‘t mooist
Verhuld, ontvlucht
En ik denk aan de jaren die weg zijn gevaren
Door de nevel, het donker, de schijn
Maar wat rond lopen stoeien, langs de kant lopen knoeien
Een verwaaiende vlaag van er zijn
Maar geen ander leven, hoeven ze mij hier te geven, om te verbeteren wat ik fout heb gedaan
Het zal toch weer hetzelfde gaan
De cola smaakt goed, met dat kleine glaasje erbij
Een laatste slok kan toch geen kwaad
Het is alleen maar even te zien wat ik aankan vandaag
En of ik het hier maar bij laat
En ik denk aan de vrouwen, het beschaamde vertrouwen
De beloftes, de leugens, de vlucht
Tussen de angst te bederven en verstoten te sterven
Was ik bronstige brouwer van lucht
Maar geen ander leven hoeven ze mij hier te geven
Om te verbeteren wat ik fout heb gedaan
Het zal toch weer hetzelfde gaan
De kale spoelt glazen, en praat op dit uur liever niet
Ramses zingt, wat ik had moeten doen
Hij klinkt nog hetzelfde, met die zelfde gulzige zwier
Toch is het anders dan toen
Ja, ik heb wel gebeden, gelachen, geleden, gevochten, bewonderd, gehuild
Maar misschien te benauwd, te bang en te koud, me teveel in m’n pantser verschuild
Maar geen ander leven hoeven ze mij hier te geven
Om te verbeteren wat ik fout heb gedaan
Het zal toch weer hetzelfde gaan
het zal toch weer hetzelfde gaan