Lege Ochtenkroeg (arrangement PJ de Bel, tekst, muziek Alex Roeka) 

De kroeg is weer leeg, de vloer ruikt naar sop

Het gebluf van de nacht, is gelucht

Door het vuil op het raam, valt het zonlicht ‘t mooist

Verhuld, ontvlucht

En ik denk aan de jaren die weg zijn gevaren

Door de nevel, het donker, de schijn

Maar wat rond lopen stoeien, langs de kant lopen knoeien

Een verwaaiende vlaag van er zijn

Maar geen ander leven, hoeven ze mij hier te geven, om te verbeteren wat ik fout heb gedaan

Het zal toch weer hetzelfde gaan

De cola smaakt goed, met dat kleine glaasje erbij

Een laatste slok kan toch geen kwaad

Het is alleen maar even te zien wat ik aankan vandaag

En of ik het hier maar bij laat

En ik denk aan de vrouwen, het beschaamde vertrouwen

De beloftes, de leugens, de vlucht

Tussen de angst te bederven en verstoten te sterven

Was ik bronstige brouwer van lucht

Maar geen ander leven hoeven ze mij hier te geven

Om te verbeteren wat ik fout heb gedaan

Het zal toch weer hetzelfde gaan

De kale spoelt glazen, en praat op dit uur liever niet

Ramses zingt, wat ik had moeten doen

Hij klinkt nog hetzelfde, met die zelfde gulzige zwier

Toch is het anders dan toen

Ja, ik heb wel gebeden, gelachen, geleden, gevochten, bewonderd, gehuild

Maar misschien te benauwd, te bang en te koud, me teveel in m’n pantser verschuild

Maar geen ander leven hoeven ze mij hier te geven

Om te verbeteren wat ik fout heb gedaan

Het zal toch weer hetzelfde gaan

het zal toch weer hetzelfde gaan