September (voorlopige hertaling Kurt Weil's September Song; nog op te nemen)
Toen je nog jong was en de liefde verstond
In een zoet en heimelijk spel
En als ze je afwees was dan wachtte je jaren
Liet je de zon om de aarde draaien
Je zwelgde in hoogmoed en smachtend verlangen
Maar als ‘t tij weer keerde zei jij vaarwel
Als ‘t tij weer keerde: vaar-wel
Toen je haar vroeg in lente van dagen
En je een aardige klootzak moest zijn
Haar antwoord in draaiende wedervragen
Als poes op de bank, als een kat in 't gordijn
Ze had niets om ‘t lijf dan ’t lied dat ze zong
En heel veel verloren tijdverdrijf
Ja, heel veel verloren tijd...
O en ‘t dúúrt zo lang
Van mei tot december
Tot de avond valt
Ineens is ’t september
En 't gouden zonlicht zet 't blad in vuur
En er is geen tijd
Voor een spel dat duurt
O de dagen gaan traag
Maar de tijd gaat snel
Sep-tem-ber
No-vem-ber!
En dat laatste gouden uur
Breng ik door met jou
Dat gouden uur
Ben ik bij jou