September (voorlopige hertaling Kurt Weil's September Song; nog op te nemen)

Toen je nog jong was en de liefde verstond

In een zoet en heimelijk spel

En als ze je afwees was dan wachtte je jaren

Liet je de zon om de aarde draaien

Je zwelgde in hoogmoed en smachtend verlangen

Maar als ‘t tij weer keerde zei jij vaarwel

Als ‘t tij weer keerde: vaar-wel

Toen je haar vroeg in lente van dagen

En je een aardige klootzak moest zijn

Haar antwoord in draaiende wedervragen

Als poes op de bank, als een kat in 't gordijn

Ze had niets om ‘t lijf dan ’t lied dat ze zong

En heel veel verloren tijdverdrijf

Ja, heel veel verloren tijd...

O en ‘t dúúrt zo lang

Van mei tot december

Tot de avond valt

Ineens is ’t september

En 't gouden zonlicht zet 't blad in vuur

En er is geen tijd

Voor een spel dat duurt

O de dagen gaan traag

Maar de tijd gaat snel

Sep-tem-ber

No-vem-ber!

En dat laatste gouden uur

Breng ik door met jou

Dat gouden uur

Ben ik bij jou